Lichting is het kloppend hart van Amsterdam Fashion Week. Een verzameling van de beste graduates van onze academies, het neusje van de zalm, vers van de pers. Anders gezegd: dit is de toekomst. Wij gingen op bezoek bij het atelier van 2020 finalist Linn Alleman.
Wat is het verhaal achter jouw Lichting 2020 collectie?
Mijn collectie is ontstaan vanuit het verlangen om “een plek” op de wereld te hebben. Daarmee begon ik met een onderzoek naar de geschiedenis van mijn familie. Ik heb Indische roots, maar ik ben voornamelijk Nederlands opgevoed. Toch had ik wel het idee dat ik tussen beide achtergronden viel, the in-between culture. Een onderwerp waar de filosoof Homi K. Bhabha veel over heeft geschreven. Daarbij kwam ik tot de conclusie dat ik ergens tussen zit, omdat mijn achtergrond geen fysieke plek in de wereld heeft en daarom niet als realiteit aanvoelt. Daardoor wist ik dat ik opzoek moest naar het tastbare.
Ik kwam al snel terecht bij folklore klederdracht van zowel Nederlands als Indonesische en vond vijf verschillende overeenkomsten. Deze overeenkomsten waren vaak gebaseerd op vorm en textiel. Toen ik deze overeenkomsten zag was ik heel blij, omdat het toch voelde dat ik iets tastbaars had gevonden.
Het startpunt van mijn collectie was dan ook de vijf vergelijkingen in combinatie met de foto’s van mijn familie. Hieruit is een collectie gekomen waarin elk detail een eigen mening heeft. Ik zie deze collectie als mijn persoonlijke plekje op deze wereld. Kleding waar ik mij veilig in voel en waarbij ik mijn achtergrond kan uiten.
Wat is in jouw ogen je signature als designer? Hoe komt dit terug in je collectie?
Mijn signature is toch wel de simpelheid houden in de kleding, maar het wel met diepte uitwerken. Over alles moet nagedacht zijn, en als iets organisch tot stand komt, heb ik daar vaak rekening mee gehouden qua planning en tijd. Ik hou van eenheid, basis vormen, materialen met reliëf en uitgewerkte details.
De Lichting 2020 generatie moest hun collectie afmaken in het midden van de pandemie. Hoe zag een typische dag in de periode voor je afstuderen eruit?
Ik heb heel veel geluk gehad dat ik mijn eigen atelier heb, waar ik de ruimte en benodigdheden had om mijn collectie te ontwerpen en te realiseren. Dat gaf mij veel motivatie en zo bleef ik in een creatieve bubbel. Gelijkertijd kon ik ook goed mijn ritme van een dag goed bewaren. Meestal begon ik rond 10 met werken. In de ochtend had ik vaak een online gesprek met vrienden, klasgenoten of docenten om de motivatie hoog te houden. En vanuit die kracht ging ik weer verder werken aan mijn collectie of thesis tot een uurtje of 6. Sommige dagen waren natuurlijk wat langer, maar ik had ook meer vrijheid om een dag “vrij” de nemen door de weeks. Om vervolgens in het weekend te kunnen werken.
Hebben de maatregelingen van de pandemie je tegengehouden in bepaalde dingen? Of gaf het je net de mogelijkheid om op nieuwe creatieve manieren te denken?
Door het alleen werken in mijn atelier had ik wel de tijd om mijzelf helemaal te geven aan het afstuderen. Ik voelde een diepe connectie met mijn werk omdat ik zo bewust met alles bezig was. Ook merkte ik dat mijn concentratie sterker was, omdat mijn dag niet gebroken werd door bijvoorbeeld het reizen naar de academie of andere kleine dingetjes. Ik kon in een stuk door.
Waren er dingen waar je tegenaan liep tijdens het ontwerpen van deze collectie?
Ik voelde me soms geïsoleerd in mijn atelier. Ik mistte de smalltalk met mijn klasgenoten en hun feedback op mijn werk. Of het samenwerken met andere studenten van de academie. Hierdoor bleef ik wel dicht bij mijzelf, maar toch mistte ik het. Daarbij vond ik het soms ook wel lastig om mijzelf als fitting model te gebruiken. Ik ben zelf heel fijn gebouwd. En met mijn 1.60 m ben ik ook niet de grootste. Daardoor dacht ik vaak dat kleding stukken heel groot waren. In ieder geval voor mij. Maar in werkelijkheid kwam ik er snel achter dat het veel te klein was voor veel vrienden van mij die ik af en toe vroeg als model. Het heeft mij lang geduurd om hier een goede balans in te vinden.
Op welk stuk uit de collectie ben je het trotst? Hoe ging het designproces van dit stuk?
Dit vind ik oprecht een moeilijke vraag. Eigenlijk ben ik op alles trots, maar elke dag springt er iets anders bovenuit. Vandaag is mijn favoriete stuk toch wel het t-shirt uit mijn collectie. Het klinkt misschien een beetje saai, maar deze heeft veel persoonlijke waarde voor mij. Deze is heel organisch ontstaan. Ik zag een foto van mijzelf als kind, waar ik een t-shirt aanhad met deze vierkante vlakken. Ik ging spelen met vierkante lappen stof en zo ontwikkelde zich het t-shirt vanzelf. Het is zo ongelofelijk simpel qua vorm, maar de vorm maakt het zo poëtisch.
