Lichting is het kloppend hart van Amsterdam Fashion Week. Dit zijn de beste graduates van onze academies, het neusje van de zalm, vers van de pers. Anders gezegd: dit is de toekomst. Deze zomer werden de Lichting 2020 kandidaten in samenwerking met Meester Koetsier Foundation na een jaar wachten gepresenteerd aan de gerenommeerde jury, nu moeten deze zich alweer klaarstomen voor de dertien talenten van 2021. Op amsterdamfashionweek.nl alvast een introductie.
Chiara Frenzel
Academie: Gerrit Rietveld Academie
Collectie: Monumentally Mine
In haar afstudeerwerk ‘Monumentally Mine’ bevraagt Chiara Frenzel de waarde van objecten als nostalgische entiteiten en onderzoekt ze het idee dat goedkope en kitsch voorwerpen van grote emotionele waarde zijn. In de taal van souvenirs en monumenten portretteert ze monumenten net zo intiem als ooit tevoren. De twinkeling van de Eiffeltoren, de glamour van het Hollywood Sign, de toren van Pisa die gestaag van zijn as glijdt; oververtegenwoordigd en verkeerd begrepen. In de taal van het bekende schrijft de designer een liefdesgedicht.
Roxane Mbanga
Academie: Gerrit Rietveld Academie
Collectie: Naked Underneath
In haar immersieve installatie ‘NOIRES’ daagt Roxane Mbanga de vooroordelen van de kijkers uit en belicht ze zwarte vrouwelijke lichamen. NOIRES is een multimediagesprek dat uit een boek, video’s, geluid, wandtapijten, kledingstukken, sculpturen en prints bestaat. Als onderdeel van deze installatie, ‘Naked Underneath’ of, ‘hoe gebruik je kleding om jezelf te laten gelden?’ is een reeks video’s gemaakt waarin vrouwen uit verschillende landen worden gesuggereerd om hun lichaam opnieuw toe te passen door de sensatie van naaktheid in de openbare ruimte. Voor dit project kijkt Roxane naar een traditioneel unisex kledingstuk uit West- en Centraal-Afrika: de Boubou. In samenwerking met lokale kleermakers en ambachtslieden ontwerpt ze een serie van vier Boubous. Dankzij de losse pasvorm zorgt de Boubou voor een unieke beleving van intimiteit.
Joep Meuwissen
Academie: Maastricht Institute of Arts – Zuyd Hogeschool
Collectie: PHASE 5
“PHASE 5” is een project van Joep Meuwissen en vertelt een verhaal over de groei en ontwikkeling van een individu met multicausale problemen. De belangrijkste focus van deze problemen zijn de mentale ‘stoornissen’ waarmee men kan worden gelabeld. De collectie toont een constante verandering in emotie en gedrag. Elke fase die het individu doorloopt wordt vertegenwoordigd door een outfit binnen de collectie. Het verhaal begint met een vreugdevolle tijd. Zorgeloos spelen en leven. Naarmate het individu ouder wordt, wordt hij zich meer bewust van zijn omgeving. Niet alleen zijn omgeving wordt chaotischer, ook zijn geest verandert in chaos.
Alle obstakels die hij tegenkomt, hebben hem gebroken. Hij keert zich af van zijn problemen en begint een eenzame zoektocht naar zijn innerlijke vlam. Gedurende deze tijd ontwikkelt hij een extra laag om de littekens van zijn verleden te verbergen. Deze laag geeft hem een overmoedige houding. Hij gedraagt zich groter dan hij werkelijk is. Op een gegeven moment breekt de laag. Hij is nu vastbesloten om zichzelf opnieuw uit te vinden en begint zijn eigen visie, zijn eigen droom na te jagen.
Sybrand Jansen
Academie: HKU – University of the Arts Utrecht
Collectie: Faciebat
Faciebat beweegt zich door de tijd: niet af of onvoltooid. Je kan in elk kledingstuk zien wat het was, wat het is en wat het zou kunnen worden. Een reis wordt zichtbaar. Een onvolledige reis. Het is aan het ‘worden’. Net als de mens.
Sybrand Jansen werkt aan zijn silhouetten zoals een beeldhouwer beeldhouwt. Hij voegt toe en neemt weg. Hij legt zijn stukken vast in het proces van wording. Sommige delen vol verfijning, andere grof en robuust. De verfijning bepaalt de context en vertelt over het proces van wording. De ruwe materialiteit toont de hand van de maker en de herkomst van het materiaal. Het lichaam bepaalt de vorm. Sybrand wil de romantiek laten zien in het vervolg van een leven en laat alternatieven in ontwerpen zien die de drager aanmoedigen om het kledingstuk niet als een statisch object te zien, maar als een vloeibaar wezen dat groeit en verandert in de loop van de tijd.
Isabela Verhagen
Academie: HKU – University of the Arts Utrecht
Collectie: The Collective Imagination
Isabela Verhagen dacht na over hoeveel verschil je als individu kan maken. Is het überhaupt mogelijk om het verschil te maken en zo ja, hoeveel impact kan je maken ten opzichte van de grote vervuilers? Met deze gedachten in haar hoofd ontwierp ze haar eigen klimaatprotest. Het protest bestaat uit verschillende handgeweven jassen. Elke jas toont een gevolg van de klimaatcrisis, zoals de smeltende ijskappen, de bosbranden en het uitgedroogde land. De jassen worden verplaatst door de machines die van Meccano zijn gemaakt. Samen voeren ze synchroon een protestmars uit. Om de boodschap kracht bij te zetten wordt de installatie begeleid door muziek met slogans als “Time is running out”, in samenwerking met geluidsontwerper Stach Platenkamp.
Stef Reijnierse
Academie: KABK – Royal Academy of Art Den Haag
Collectie: OPEN END
De collectie van Stef Reijnierse heeft als doel de levensduur van kleding te verlengen en nieuwe waardering voor kleding te tonen, door de kwaliteiten van kleding en die van objecten te combineren. De kledingstukken uit ‘OPEN END’ zijn gemaakt van industriële materialen zoals glasvezel, metaal en koolstofvezel. Deze structuren zijn volledig te verwijderen. Hierdoor kan elk stuk zowel als traditioneel kledingstuk worden gedragen en tegelijkertijd evolueren tot een object. Ze kunnen als kunst aan de muur worden opgehangen en hun eigen aanwezigheid behouden, bij afwezigheid van een menselijk lichaam dat als canvas dient. OPEN END is een dialoog tussen het menselijk lichaam en de ruimte eromheen. De collectie verwijst naar werkkleding en militaire kleding, wat een ontwerpbenadering verleent die aangeeft dat de stukken steeds opnieuw moeten worden gerepareerd. Deze benadering richt zich op de band die met kleding wordt gecreëerd, die in de loop van de tijd verdiept bij herhaald gebruik, waardoor de levenslange waarde wordt verlengd.
DIJK – Anwen Xu en Jiahao Li
Academie: KABK – Royal Academy of Art Den Haag
Collectie: Dijk-Collection#1
De ‘Dijk-collectie#1’ is geïnspireerd op wat KABK-afgestudeerden Anwen Xu en Jiahao Li zich voorstelden bij hun brutale en seksloze visie om een garderobe te vormen.
De dolk met een reeks decoratieve sint-jakobsschelpen is een terugkeer naar de middeleeuwen. Ondanks de historische referentie hebben ze er geen belang bij conceptueel te zijn omwille van het conceptualisme, het gaat allemaal terug naar het meest elementaire element – een curve, een lijn, een cut en guide door materialen. Om de dwaasheid nog groter te maken, heeft elk kledingstuk een onzinnige naam vermengd met een reeks dat gaat van Uber-jas tot zoethouttop. Lowbrow fashion en bougie fashion in één collectie? Dat is pas veelzijdigheid!
Filip Bejek
Academie: AMFI – Amsterdam Fashion Institute
Collectie: DeFlower Me
Het beeldmateriaal dat Filip Bejek tijdens zijn afstudeerproject verzamelde bevatte uiteindelijk veel vergelijkbare elementen, die hem uitnodigden om in de meest obscure delen van zijn leven te kijken. De sleutelwoorden en emoties resulteerde in een zeer persoonlijk en duister concept. Zijn verhaal gaat over het tonen van de slechtste eigenschappen die mensen bezitten, die allemaal afkomstig zijn uit de verschillende levensfasen van ontwerpers. Sommige omvatten misbruik, vernedering, sadisme …
Tijdens zijn onderzoek kwam Filip tot de conclusie dat een van de manieren om trauma’s en ervaringen uit het verleden te verwerken, is om ermee geconfronteerd te worden. Omdat hij wilde dat de collectie werd gedefinieerd vanuit een emotioneel, in plaats van een esthetisch oogpunt, gebruikte de kunstenaar kleding en lichaamsexpressie als medium om deze emoties over te brengen. Dit onderzoek vertaalde zich uiteindelijk in 8 outfits, die individueel of in groepsverband een deel van Filip’s leven belichten dat een grote impact had op zijn manier van communiceren, denken en omgaan met emoties. Juist door dat onderzoek wordt de symboliek van deze negatieve eigenschappen binnen de collectie gebruikt om zowel voor hem als voor anderen een confronterend medium te zijn. Deze cluster van outfits van begin tot eind is een therapeutisch proces dat uiteindelijk leidt tot bevrijding. De bevrijding van Filip en zijn geest.
Katie Tubbing
Academie: AMFI – Amsterdam Fashion Institute
Collectie: The Children of Nephilim
De Children of Nephilim zijn een UFO-cult die gelooft dat ze afstammen van engelen/aliens. Voor de Nephilim zijn engelen en aliens hetzelfde. De sekteleden dragen vreemde kledingstukken in de hoop dat hun buitenaardse voorouders hen zullen opmerken en ontvoeren. Net als religie verkoopt mode je het idee van een betere ‘jij’. We aanbidden merken. Religie is vervangen door mode. Zoals religie kan mode mensen samenbrengen en ons verenigen ondanks alle verschillen in ras en overtuigingen. Het is een onuitgesproken communicatietaal die de definitie overstijgt. Misschien is het opofferen van een beetje rationaliteit niet zo erg als het leidt tot een hiernamaals tussen de sterren?
Marco Blazevic
Academie: ArtEZ – University of the Arts Arnhem
Collectie: THE HUMBLE HUSTLE
HUMBLE: bijvoeglijk naamwoord. Niet trots, van lage rang, arm.
HUSTLE: werkwoord. Om gretig naar een doel te streven, koste wat kost.
Deze collectie dient als monument voor de mensen aan de grenzen van onze samenleving en de hustle om hun situatie te boven te komen. “From rags to riches” is diep geworteld in onze kapitalistische samenleving. De paradox in dit principe wordt geïllustreerd door oplichters die doen wat nodig is om het goede leven te leiden, om de rijkdom te belichamen. Om een ecologisch statement te maken tegen overconsumptie, heeft Marco Blazevic dit principe omgedraaid naar “from riches to rags”. Dit creëert een verhaal dat de paradox uitdrukt van vechten om de kost te verdienen, terwijl je een veel te hoge levensstandaard hebt, culminerend in een nederig maar tevreden bestaan.
Rachel Klok
Academie: ArtEZ – University of the Arts Arnhem
Collectie: The End
Rachel Klok heeft een fascinatie voor Hollywood-acteurs en actrices. Vooral vanwege de rollen die ze portretteren en hoe hun roem ze tot een product van het publiek maakt, in de zin dat hun imago wordt gevormd zonder dat ze er volledige controle over hebben.
Deze ideeën vertaalt Rachel in kledingstukken. Haar ambitie is om te spelen met het publieke imago van een archetypisch kledingstuk; om ze een andere rol te laten spelen dan van hen wordt verwacht om het stigma te doorbreken. Dit doet ze door middel van materiaal- en vormwisselingen: het toepassen van oude couturetechnieken, zoals draperen op hedendaagse vormen en materialen en omgekeerd.
Welmoed Bosch
Academie: Willem de Kooning Academy, Rotterdam
Collectie: Dressing the Body
In de herfst van 2018 kocht Welmoed Bosch een vintage paar leren handschoenen op de Rotterdamse vlooienmarkt. Er viel haar iets op aan de manier waarop ze waren gemaakt; ze bestonden uit veel verschillende panelen die gemaakt waren om rond en in de verschillende plooien van de hand van de drager te vouwen. Door deze constructie bootst de handschoen vrij realistisch een mensenhand na. Ze besloot de handschoen uit elkaar te halen en terwijl ze de ene na de andere naad openscheurde, zag ze voor zich hoe deze menselijke vorm zich ontvouwde. De handschoen wekte een fascinatie voor de manier waarop het menselijk lichaam wordt weerspiegeld in kleding. De meeste hedendaagse kleding is gebaseerd op metrische patronen: tweedimensionale abstracties van het levende, ademende lichaam. Dit heeft iets engs: de kleding die we dragen is niet gebaseerd op ons werkelijke lichaam, maar op de abstractie van ons lichaam, dat is het patroon. In ‘Dressing the Body’ ontwikkelt Welmoed een methode voor het maken van patronen die het concrete fysieke lichaam als basis neemt, in plaats van de wiskundige abstractie in patroon. Dit resulteert in een serie kledingstukken die direct gebaseerd is op echte mensen.
Rosa Meulenbeld
Academie: Willem de Kooning Academy, Rotterdam
Collectie: Jesus’ Vagina
Rosa Meulenbeld’s fascinatie voor (mode)geschiedenis, maatschappelijke vraagstukken en het lichaam dreef haar tot het ontwerpen van ‘Jesus’ Vagina’. Jesus’ Vagina is een volledig digitale collectie die het vrouwelijke groteske viert en de grenzen van het groteske lichaam verkent. Door onderzoek te doen naar West-Europees carnaval ontwierp Rosa vijf hemden die symbool staan voor carnavaleske filosofieën. Van de ontmaskerende kwaliteit van de onderbuiklaag tot de regenererende kracht van de baarmoeder: het groteske lichaam dient als een punksymbool voor deconstructie in de 21e eeuw. Digitale mode stelt Rosa in staat om te spelen met de grenzen van het lichaam, kleding en het genderbinaire. Door hiermee te spelen en te combineren met historische gebeurtenissen, fungeert Rosa’s werk als een vervormende spiegel voor het publiek.
