“Evolutie en Metamorphose liggen dicht bij elkaar, beiden gaan over verandering, het grootste onderscheid tussen beide processen is tijd. De collectie legt een verstild moment van transformatie vast, het moment waarop cellen zich het snelste delen en als een organisme een hybride is van verleden en toekomst.” – Ninamounah
Onder begeleiding van mysterieuze, haast religieuze muziek in combinatie met ver weg wat junglegeluiden liepen de modellen door de met spots verlichte kerkgangen. De collectie bestond grotendeels uit pakken of co-ords in kleuren als lichtgrijs, zwart, blauw en andere natuurlijke tinten, leer, krijtstrepen, en met grote vormen en hoeken.
Zoals altijd gaat ook deze collectie van Ninamounah over het erkennen van je ware zelf en het vrijlaten van je innerlijke dier. En dat dierlijke werd ook vrij letterlijk vrijgelaten deze september editie. Zo opende de show met een pak van echte slangenhuid. Of eigenlijk: de vellen van een slang die naast een spectaculair beeld ook zorgde voor een ritselachtig geluid tijdens het lopen.
Verder droegen de modellen grote wijnslakken met zich mee als extra accessoire of misschien zelfs een vervanging voor de handtas. Tenslotte bestond de finale look uit een glanzend wit pak met een soort klamboe waarin echte vlinders zaten en bevestigt was op het hoofd en aan het haar van het model. Om de finale extra kracht bij te zetten klonk het gillende geluid van vuurwerk en bleek er bovendien opeens een live drummer aanwezig te zijn in de kerk. Het werd een waar spektakel waarmee Ninamounah opnieuw iets heel bijzonders wist neer te zetten en het publiek meer dan genoeg gaf om komend seizoen over te blijven praten.
