SPEEDYHARMONYCOLLECTORTHINGS ontstond uit de verkleedpartijen die founder Hedwig Vervoort maar al te graag houdt. Het merk spoort aan om de intuïtieve kant van mode op te zoeken en geeft het woord “handgemaakt” een nieuwe betekenis. Wij spraken Hedwig over haar doel om SCHT volledig transparant te maken, haar gloednieuwe wintercollectie, en de grootste toekomstplannen van SPEEDYHARMONYCOLLECTORTHINGS.
Je bent zelf gepassioneerd door duurzaamheid en gaat radicaal in tegen het produceren van fast-fashion. Waarom besloot je in 2018 een eigen modemerk op te starten? Wat was je visie voor SHCT?
Na mijn studie op de kunstacademie heb ik samen met mijn vriend Charles besloten om een merk op te starten vanuit de afkeer hoe andere bedrijven het woord “handgemaakt” gebruiken. Waar wij elk stuk zorgvuldig en met precisie persoonlijk met de hand maken waardoor elk item uniek wordt, zijn er velen die deze term rondstrooien zonder dit daadwerkelijk door te voeren. We wilden iets opzetten dat 100% duurzaam was. Dit werd onze missie en hier ben ik, sinds ik alleen verder ging met SCHT, nog steeds mee bezig. Stap voor stap wil ik alles binnen SHCT transparant maken. Al onze kleding wordt hier geproduceerd in het atelier en in de labels staan de namen van de mensen die het kledingstuk hebben gemaakt. Mijn doel is om de naam van elke betrokkenen bij het kledingstuk te kunnen benoemen, tot aan de naam van het schaap waar de wol vandaan kwam. Dit klinkt makkelijk, maar is lastig, aangezien de meeste stoffen ver hiervandaan geweven worden. De stoffen voor de nieuwe wintercollectie heb ik gevonden in een van de enige stof leveranciers die nog open waren tijdens de lockdown. Voor de aankomende zomercollectie ga ik met een textielfabriek in Nederland samenwerken die zelf gerecyclede stoffen weven. Omdat we samen de grondstoffen voor deze garen zoeken wordt het materiaal ook 100% transparant.
Kan je me vertellen waar de naam SPEEDYHARMONYCOLLECTORTHINGS vandaan komt?
Dat is eigenlijk een heel stom verhaal. Ik en Charles waren nog niet tot een overeenkomende ontwerpstijl gekomen, en gingen dus nog uit van de naam Charles en Hedwig. Dit hebben we in een random name generator gegooid, en kregen vervolgens allerlei gekke combinaties en suggesties. Hieruit kwam, raar maar waar, de naam “SPEEDYHARMONYCOLLECTORTHINGS”. We vonden dit zo hilarisch en wisten meteen dat dit de naam was. De hysterie van de samenvoeging van deze woorden past enorm bij wat wij wilden communiceren, het uit het verband trekken van mode en het toewijden van nieuwe functies aan kleding.
Je nieuwe collectie is gebaseerd op de nood om naar buiten te gaan in een tijd waar dat juist werd afgeraden. Kan je me iets meer vertellen over hoe het concept van deze collectie tot stand is gekomen?
Ik heb heel veel affiniteit met de lente en de zomer. Ik hou niet van de Nederlandse winter omdat het altijd kaal en blauw is en ik juist de bloemen koester die vol in de bloei staan. Toch had ik het gevoel dat ik tijdens de lockdown een wintercollectie moest ontwerpen. Ik vertaalde het concept van hoe ik mijn winter heb ervaren. Daarnaast was door de lockdown ook alles dicht, en trok ik veel de natuur in tijdens de weekenden. Aan de andere kant zit ik ook het liefst de hele winter met een dekentje op de bank. Deze twee tegenpolen heb ik met elkaar vermengd. Zo vertaalde ik dat dekentje in outdoor kledingstukken waar ik de natuur mee in kon. Qua kleuren werd ik geïnspireerd door de blauwe kilheid van de Nederlandse winterlucht, gecombineerd met de grauwe kale Hollandse natuur.
Bij SHCT staat de tactiliteit van kleding centraal. Welke elementen worden er gehanteerd in je nieuwe collectie om dit naar boven te brengen?
Normaal ben ik heel erg bezig met texturen die vaak ook voorkomen in de natuur, zoals gedroogde bloemen of de nerven van een blad, maar omdat mijn mogelijkheden tijdens de lockdown beperkt waren heb ik ervoor gekozen om te experimenteren met één specifiek materiaal wat ik volledig uit zijn verband heb getrokken. De stof werd een soort metafoor voor dat dekentje waar ik zoveel heb onder gezeten deze winter. Alle gestreepte patronen zijn met de hand beschildert, wat dat gevoel van handgemaakt weer naar boven brengt.
Ook hou je ervan om los te breken van de connotaties rond mode en bepaalde kledingstukken. Zo werkte je voorheen samen met mensen uit verschillende disciplines. Wat was jouw favoriete samenwerking?
Dat klopt! We hebben bijvoorbeeld twee keer samengewerkt met een kok en onze collectie in de vorm van een brunch gepresenteerd. De collectie was geheel geïnspireerd door bepaalde bloemen, waarvan velen eetbaar waren. Die eetbare bloemen waren dan weer materiaal voor de kok om gerechten mee te maken. Zo’n soort samenwerkingen trekt mode weer even uit zijn verband. Onze eerste collectie hebben we gepresenteerd in de vorm van een expositie. Charles ging toen objecten installeren op mijn kledingstukken, en had installaties gemaakt in de vorm van de draadjes van de collectie. Dansers van het Nederlands Dans Theater danste door de installatie heen, met alleen een topje of alleen een broekje aan. Zo wordt kleding onderdeel van iets groters, meer dan dat de kleding centraal staat.
Jouw liefde voor het deconstrueren en herbedenken van mode is prominent in je merkidentiteit. Wat is jouw formule om een kledingstuk tijdloos te maken?
Ik maak kledingstukken waar je in kan groeien en creëer items die je kan verstellen zodat het originele kledingstuk andere vormen kan aannemen. Ik werk vanuit klassieke vormen en dan kijk ik wat ik er mee kan doen om het tijdloos te maken. Een klassieke jurk transformeer ik door mouwen die er kunnen afgehaald worden. In het boek “Fashioning Value – Undressing Ornament” gaat Femke De Vries kijken naar de theorie achter mode en beschrijft ze decoratie als iets tijdelijk, iets dat verandert per seizoen. Ik wilde vanuit dit statement decoratie maken dat transformeerbaar is. De elementen in mijn kledingstukken zijn vervangbaar en je kan dus per seizoen nieuwe elementen toevoegen aan je basisstuk. Voor de nieuwe zomercollectie maak ik kledingstukken die je ook als decoratie in je interieur kan hangen, zo worden het verzamelstukken, of kun je het voor nieuwe doeleinden gebruiken als je het niet meer draagt. Daarnaast maken we kleding met meerdere functies. Zo hebben we de Wine-Pillowbag, die als tas heel handig is om een fles wijn in te vervoeren, maar als kussen fungeert. Door items op meerdere manieren draagbaar te maken of meerdere functies te geven proberen we de levensduur van het item te verlengen. Of tijdloos te maken, als je het als kunst kunt benaderen.
Wat staat er nog op de agenda voor SHCT? Waar zou je het merk graag zien in de toekomst?
Ik streef nog steeds naar het doel waaruit SHCT is ontstaan, om 100% transparant te zijn. Ik moet altijd denken aan Tony Chocolonely’s slogan “we willen eerlijke chocolade maken maar we zijn er nog niet”, die eerlijkheid sta ik enorm achter. Binnen de mode is alles oneerlijk. Merken noemen hun kleding sustainable, maar dit gaat vaak maar over enkele onderdelen. In mijn ideale wereld wordt alles op een betrouwbare en duurzame manier geproduceerd.
Tegelijkertijd wil ik nog wel het plezier in het ontwerpen aanhouden. Ik zie mijn werk als een soort verkleedpartij met gekke vormen en speelse stoffen en wil dit plezier in het ontwerpen kunnen blijven aanhouden. Momenteel ben ik vooral bezig met het organiseren van SHCT’s eerste grote show die deze zomer plaatsvindt. De collectie zal gepresenteerd worden in samenwerking met een aantal interessante nieuwe disciplines en meer mag ik er nog niet over zeggen.
Coverbeeld – Fotograaf: Momo Conzen
