Visions Of heeft alle verwachtingen overtroffen. Wat tijdens AFW Studio een kleinschalige kennismaking was met de 9 talenten, werd nu omgetoverd in 9 sterke, uiteenlopende en spectaculaire presentaties. Het oude V&D gebouw op Rokin werd omgetoverd in een heus attractiepark; je wist haast niet waar je eerst moest kijken. Typische kermis muziek blies door de speakers en zorgde voor een verassend speelse sfeer, Duran Lantink’s stempel was hiermee duidelijk aanwezig.
Waar sommige installaties een duidelijk voortvloeisel waren van de concept presentaties in maart, pakte andere talenten het volledig anders aan. Lola van Praag, bekend van haar kleurrijke creaties, ging deze keer voor een intiemere, romantische presentatie met dansers in prachtige handgemaakte witte en ecru ensembles.
Vivian Zandhuis presenteerde in maart een prachtig muziekoptreden van drie klassieke zangeressen in lange jurken geïnspireerd door Van Gogh. Deze keer gebruikte de designer opnieuw de kracht van muziek om haar concept te communiceren, maar droeg een volledig ander gevoel uit. Uit een dinosaurus mond kwam een jongen bedekt in opschriften en tekeningen gesprongen om vervolgens een hardcore zangoptreden te geven. Zo greep de designer opnieuw alle aandacht met geluid, om vervolgens de volledig de focus te leggen op haar draagbare schilderwerken.
Michiel van Maaren pakte het ook grootser aan. De video waarin zijn zelfgemaakte oplosbare stof werd gepresenteerd kwam tot leven op 5 modellen die exacte kopiëen waren van de designer, een zelfportret met de kleding die hij heeft gecreëerd, maar dan maal 5. Een voor een werden ze bespoten met waterpistolen, om ook daadwerkelijk het oplosproces van de stof te laten zien. Joep Truijen verzorgde een interactieve versie van zijn voorgaande presentatie. Opnieuw ging de designer aan de slag met 3D animatie. Dit resulteerde in drie schermen waarop poppetjes in door de designer ontworpen kleding bewogen op de maat van de persoon die voor het scherm stond.
Verder zette Tijme Veldt een echte kermisattractie neer, inclusief grijpmachines en springkasteel. Met ‘Peppa’s Flower’ presenteerde Steef Offerhaus een dystopian world, waar jongeren uit Hongkong rebelleren en vechten voor een beter toekomst.
Nina Dekker en Anouk van kampen Wieling verwikkelde oude visserman ’s kleding en militaire kostuums uit de 20ste eeuw in een heuse kleding carrousel en Esra Copur zette een conceptueel enorm sterke presentatie neer, bestaande uit abstracte constructies van drie kledingstukken. Ten slotte gebruikte Simon Keizer de anatomie van de menselijke blaas als metafoor voor onze huid als barrière van onze individualiteit.
Bewonderenswaardig was de vooruitgang dat deze talenten hebben gemaakt in het overbrengen van hun creatieve visie. Met trots kijken ze terug op wat ze vandaag hebben neergezet.
“It has been really scary this whole end presentation. Corona forced us to use less models but also challenged us in a positive way to think outside the box.” – Tijme Veldt
“Ik ben enorm tevreden met mijn presentatie en vooral blij met onze choreografe die de perfecte dans heeft gemaakt voor mijn collectie.” – Lola van Praag
“Het oude V&D gebouw heeft ervoor gezorgd dat ik de ruimte kon nemen om mijn visie uit te voeren. Waar ik eerst een presentatie met modellen voor me zag, gaf de locatie mij de inspiratie om het anders aan te pakken en de kleding voor zichzelf te laten spreken.” – Esra Copur
“Met 3D animeren is het heel lastig om tijdens de ontwikkelfase te zien wat je nu eigenlijk aan het doen bent. Er zijn heel veel ruimtelijke factoren die impact hebben op de uiteindelijke presentatie. Dat was nog even spannend, maar ik ben enorm blij met het resultaat en de kwaliteit van de poppetjes; van de schaduwen tot de textuur van de 3D kleding.” – Joep Truijen
“Ik ben vooral trots op mijn team die me heeft geholpen om mijn creatieve visie waar te maken. Van de naaisters tot de modellen. Zonder hun had ik het niet gekund.” – Steef Offerhaus
“‘The Fastest Fashion’ gaat over het opnieuw definiëren van de kleding die we al hebben en het creëren van een nieuwe band met deze kleding om onze drang om meer te kopen tot een minimum te beperken.” – Michiel van Maaren
