Vier jaar geleden nog in het Compagnietheater tijdens Amsterdam Fashion Week, nu bij House of CT; MAISON the FAUX keert terug met een performance en kunstinstallatie inéén. Opnieuw met een multidisciplinaire aanpak en über over de top, presenteert het duo een theatraal spektakel in samenwerking met Dorian Wood, Arno Verbruggen en Martha Gardner.
Het is nog maar een week geleden dat MAISON the FAUX vereerd werd met de 11de editie van het Cultuurfonds Mode Stipendium, waar Tessa de Boer en Joris Suk een presentatie gaven in de vorm van een mini-overzicht van hun carrière. Deze carrière gaat van rollen als modeontwerpers tot performance designers tot visuele masterminds en satirisch “fake” couture-modehuis. Dat Tessa en Joris graag met verschillende disciplines experimenteren is overduidelijk. Met Cradle, Nip, Go verdiept het duo zich in het visueel perfectioneren van performance art, en nemen ze het thema ‘offers’ onder de loep.
MAISON the FAUX bewijst dat haar visuele identiteit verder gaat dan de standaard seizoensgebonden collectie. Cradle, Nip, Go had in eerste oogopslag niets te maken met mode, maar schreeuwde niettemin MAISON the FAUX in haar visuele totaliteit. Even voor de duidelijkheid, dit was geen fashion show, geen aanschouwelijk aantrekkelijke presentatie; Cradle, Nip, Go vernietigde met een paar minuten mijn verwachtingspatroon van wat er mij te wachten stond. Een groot rond bad met prachtig gedetailleerd altaar in het midden werd gevuld met rooskleurig water en de roze latex creaties van Esmay Wagemans, gegoten in de vorm van de lichaamsdelen van de drie performers. Arno Verbruggen (die al vaker als gezicht van MAISON the FAUX’s visie werd gebruikt), Dorian Wood en Martha Gardner namen de hoofdrollen op zich in een performance dat verschillende aspecten van offerrituelen verkenden in een radicale, schokkende en wrede manier.
Hysterisch gehuil, hysterisch gelach en extreme emoties bezeten de performers tijdens een zorgvuldig uitgewerkt ritueel waar niets voor het publiek werd verbloemd. Muzikale harmonieën werden gecreëerd door het gezang van met name Dorian Wood, maar ook het slaan op de doorweekte lichamen, en het gorgelen van het roze getinte water dat gebruikt werd als één van de rekwisieten van het ritueel. Het zachtroze altaar, ondergedompeld in kaarsvet en gedecoreerd met de mallen van de performers’ gezichten diende als center van een zwaar te verteren en met momenten beangstigend toneel waar Dorian zich als een soort god bekommerd om de twee andere performers, die zowel met wapens als met de latex maskers elkaar te lijf gaan. Alles in deze performance was visueel tot in de puntjes afgewerkt, wat de vertoning op vele manieren nog indrukwekkender maakte. Bloed vermengde zich met de roze vloeistof op de uitgeputte lichamen van de performers, en vloeide in het roze bad als een soort olie op de oppervlakte. Delicate harige roze tanga’s met fragiele bandjes, met roze vloeistof ingedompelde doorzichtige toga’s en een doorweekte roze bontcape werden niet alleen als esthetische factoren toegevoegd maar werden ook gebruikt als basis voor het offeren, alsook de mallen die de lichaamsdelen van de performers nabootsten. Een onvergetelijke belevenis dat op momenten subtiel hinten naar de humor en absurditeit dat meestal gepaard gaat met MAISON the FAUX, maar ook shockeerde met andere emoties. Het was een verademing om te zien dat het duo, bovenop alles wat ze het publiek door de jaren heen hebben laten zien, ook iets zo onverwachts kunnen produceren.
Cradle, Nip, Go maakt deel uit van een vierjarig traject binnen het RAW-traject van NITE (Noord Nederlands Toneel + Club Guy en Roni). Binnen dit traject produceerde het duo onder andere de kostuums voor theaterstuk “The UNDERGROUND”. Wij kijken in ieder geval al uit naar wat voor creatief uiteenlopend werk we binnen deze samenwerking nog kunnen verwachten.
