Bij Parijs draait het niet om statements of maatschappelijke onvrede. Parijs is keiharde mode. De ontwerpers blijven bij zichzelf en gaan voor een sterk visitekaartje. Alle ogen natuurlijk gericht op Céline in verband met het debuut van Hedi Slimane. Ook hij bleef bij zichzef (lees vooral verder). Enfin, hier voor u, voilà, de hoogtepunten van Paris Fashion Week op een rijtje.
Céline
Met stip op één de populairste show van dit ‘seizoen’: Céline. Geen wonder, want Phoebe Philo besloot vorig jaar op te stappen en na een periode van stilte heeft LVMH Hedi Slimane aangesteld, degene die Saint Laurent tot de grootste cash cow van de Kering stal maakte en waar hij na vier jaar weer vertrok, gehuld in nevelen.
Nu dus, maakte hij zijn debuut bij Céline. Wat we zagen was een herhaling van zetten. Zijn bekende metallic minijurkjes, oversized babydolls, en strakke pakken. Nagenoeg precies wat hij maakte voor Saint Laurent en hij gooide daarmee de zorgvoldig opgebouwde signatuur van modehuis Céline overboord. Een schande zou je zeggen, dat is het namelijk ook. Maar – in his defense – dit is waarvoor Slimane was aangesteld. De vaste fanschare van de intelligente en hoogopgeleide mode van Phoebe was niet genoeg voor LVMH. Er moest nieuwe clientele komen, en eerlijk is eerlijk: Hedi’s done it before. Dus wie weet lukt het hem ook voor Céline. Eén ding is zeker: de oude trouwe fans zitten huilend achter hun bureau. Lost.
Dries Van Noten
Dries Van Noten showde voor het eerst sinds zijn overname door Puig, en wij zagen geen verschil. En dat is een zegen, want het is altijd even spannend wat er gaat gebeuren na zo’n verkoop.
Zijn creatieve visie stond vorige week wederom als een huis. Moderne werkkleding vertaald naar couture, geïnspireerd op portretten van ‘de moderne vrouw’ voorzien van zijn handtekening: drapering en prints. Het resultaat was een collectie die het nuttige en het aangename met elkaar verzoende. Felle grafische details die perfect in contrast staan met spierwitte stukken, silhouetten gebaseerd op de traditionele overall en veren, pailletten en parels als speelse finishing touch. In tijden van grote verandering verrast Dries Van Noten met één van zijn beste collecties in lange tijd.
Marine Serre
Naast het winnen van de LVMH-prijs vorig jaar, bewijst Marine Serre nog maar eens dat ze bestemd is voor grootse dingen. In het industriële noorden van Parijs tussen het verkeer en de flatgebouwen liepen modellen met baby op de arm en de rest van de kinderen er vrolijk achteraan.
Serre nam haar eigen buurt als startpunt voor haar collectie. “It’s like the catwalk of everyday that we’re all in.” Hard Couture, zoals haar collectie heet, is een terugblik naar de halvemaan-prints en felle spandex looks die de designer op de kaart hebben gezet, maar ze kwamen dit keer terug in kindermaatjes. Voor het eerst was er ook een mannenlijn.
Dan de nieuwkomers: een neopreen jumpsuit gewikkeld in velcro, een scuba-suit baljurk, een moiré-zijden race-pak, en een cocon-jas volledig bedekt met sleutelhangers. De accessoires in de show waren het resultaat van samenwerking met Converse, wat uitpakte in een sock boot-variant op Chuck Taylor. En zo werd de show aangenaam kijkje in het dagelijks leven van Marine Serre.
Lemaire
Als een van de weinige modehuizen die onafhankelijk opereert tussen grote modereuzen als Kering en LVMH, waken Christophe Lemaire en Sarah Linh Tran als honden over hun merkidentiteit. Zo gebruiken altijd dezelfde manier van draperen, staan bekend om neutraal kleurgebruik voor hun conceptuele stukken en deden dat nu ook weer.
De verassing zat ‘m deze keer in hun benadering van gender-neutrale mode. Op de muziek van Eva Moolcan liepen mannen en vrouwen voor het eerst samen op de Lemaire catwalk. De kleding zelf, geïnspireerd op het Midden-Oosten, bestond uit tientallen meters stof die op een nonchalante en toch elegante manier waren omgehangen, met mannen- en vrouwenlooks die perfect in elkaar overvloeiden.
Jacquemus
Simone Porte blijft trouw aan zijn verhaal te midden van de madness. Op het eerste gezicht leek de nieuwe collectie van Jacquemus een terugblik naar zijn voorbije shows. Maar zoals de designer zelf zei: het gaat niet over kleding maar over het vertellen van verhalen. En laten die verhalen zich nou in zijn geval afspelen in Zuid-Frankrijk waar hij opgroeide met zijn moeder als centrale vrouwelijke figuur in zijn leven die een impeccable gevoel voor stijl had.
Gedrapeerde gebreide jurken werden gecombineerd met oversized rieten manden, reusachtige strohoeden en minuscule leren tassen. Het detail bevond zich in het ontwerp van de schoenen; met de gouden ‘J’ van Jacquemus bungelend in de hak. Subtiel en toch uitgesproken, zoals al zijn werk.
Dior
Als eerste vrouwelijke head designer zette Maria Grazia Chiuri Dior weer op de kaart. Chiuri is al ver gekomen sinds haar aantreden bij het Franse modehuis in 2016. Maar de de gedachte achter haar eerste show (We Should All Be Feminists) ligt nog wel steeds ten grondslag aan haar designs.
Haar SS19 is een ode aan de helden van moderne dans waarin de schoonheid van het bewegend lichaam centraal staat: bodysuits, tule, linten, en rokjes in zachte nude kleuren, waarin de modellen vrij konden bewegen. Details van veren en tekeningen, met in het achterhoofd de iconische danseres Loïe Fuller. Het resultaat was betoverend; net een sprookje.
